Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Eugène Atget - Μνήμες απ'το Παρίσι

Παρίσι, ήταν καιρός τα ονείρατά μου
στο σκοτεινό πρωί σου να σκορπίσω
και να σ'αφήσω παίρνοντας κοντά μου
τη θλιβερή χαρά να σ'αγαπήσω.

Μαρία Πολυδούρη, Παρίσι



                                                                    Fête des Invalides




Jean-Eugène-Auguste Atget.

Γεννήθηκε στο Γαλλικό χωριό Bordeaux το 1857. Έμεινε ορφανός και από τους δυο γονείς του σε μικρή ηλικία και τον μεγάλωσε ο θείος του. Μπαρκάρει σαν καμαρότος σε υπερατλαντικά ταξίδια. Αφήνει όμως την θάλασσα για να γίνει ηθοποιός. Το 1879 σπουδάζει στην Εθνική Δραματική Σχολή του Παρισιού. Μετά από δυο χρόνια ξεκινά την σταδιοδρομία του σαν ηθοποιός. Συνεργάστηκε με περιοδεύοντες θιάσους και με τοπικούς στα περίχωρα του Παρισιού.
  Σαν ηθοποιός δεν είχε καμία επιτυχία. Παρατάει την ηθοποιία και ασχολείται με την ζωγραφική. Σαν ζωγράφος γνωρίζεται με τον Man Ray και τους Σουρεαλιστές. Ο ίδιος, μέτριος ζωγράφος απελπίζεται και αφήνει την ζωγραφική. Επόμενος σταθμός του η φωτογραφία. Είναι πλέον 40 ετών. 
 Από το 1898 και για περίπου τριάντα χρόνια σηκώνεται πριν βγει το πρώτο φως του ήλιου και με την ογκώδη μηχανή του, το τρίποδο και τις πλάκες του γυρίζει όλο το Παρίσι και τα περίχωρα του. Το απόγευμα γυρίζει στο σπίτι και εμφανίζει τον «κάματο»  της ημέρας.
 Καταφέρνει να πουλήσει μερικές φωτογραφίες του κυρίως σε γνωστούς του ζωγράφους (Braque, Derain, Utrillo, Matisse, Man Ray) και σε μερικούς σκηνογράφους και αρχιτέκτονες. Δημιουργεί την μικρή του επιχείρηση με τίτλο «Documents pour artistes».
 Συνεχίζει με αμείωτη ένταση την φωτογράφηση του Παρισιού και των ανθρώπων του μέχρι το 1914 όπου ξεσπά ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στη διάρκεια του πολέμου ο Atget δεν σταματά να φωτογραφίζει, αλλά οι πελάτες είναι κατά πολύ μειωμένοι (κυρίως μουσεία) και η παραγωγικότητα του παρουσιάζει μια κάμψη. Ο κόσμος τον αποκαλεί «τρελό» ή «κατάσκοπο». Με το τέλος του πολέμου το 1918 ο Atget έχει κουραστεί. Το έργο που παράγει είναι κατά πολύ μικρότερο του πρώιμου έργου του. Δεν χάνει όμως σε σπουδαιότητα. Το 1927 ο Atget πεθαίνει. Αφήνει πίσω του πάνω από 2000 αρνητικά και 10000 εκτυπώσεις.
 Το έργο του είναι έντιμο. Παρότι έχει ασχοληθεί με το θέατρο και την ζωγραφική δεν υπάρχουν στοιχεία καλλιτεχνίζουσας ιδιοτροπίας. Στις φωτογραφίες του καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά ότι απλά καταγράφει. Αλλά η καταγραφή του αυτή είναι πολύ έξυπνη. Ο Atget παίζει με την ματιά μας και ταυτόχρονα μας δίνει το στίγμα της εποχής του. Μια εποχή που με επιμονή, υπομονή και σεβασμό κατέγραψε για τριάντα χρόνια.




                                                                Saint-Cloud, 1926


    
                                                         Hôtel du Marquis de Lagrange



                                                                 Hôtel de la Brinvilliers
 


                                                                            Rouen
 


                                                                                         Marchand de vin



                                                            Parc de Sceaux,1925




                                                                      Luxembourg



                                                                                          Trianon, Pavillon



                                                                          Ancienne École de Médecine

                                                              
πηγή : http://www.dpgr.gr/forum/index.php?board=120;action=display;threadid=11878 
http://www.nga.gov/feature/atget/works_park.shtm 
https://artblart.com/tag/documents-for-artists/ 

......

Δεν είναι που δεν έχεις τι να πείς

μάλλον κάποιο μυστικό άνθος άρχισε να ωριμάζει στη σιωπή σου...