Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Επιτάφιος του Σείκιλου (200 π.Χ.)

Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το 200 π.Χ. Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική.

Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το 200 π.Χ. σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη που έχει ύψος 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του. Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε:

ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ (Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης).

Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας, η οποία είναι του λεγόμενου φρυγικού τύπου.
Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό εάν πρόκειται για τη σύζυγο, την ερωμένη, τη φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς την Μούσα της μουσικής. Το μήνυμα αυτό αντιστοιχεί στο επικούρειο απόφθεγμα «όσο ζούμε πρέπει να χαιρόμαστε όπως οι θεοί» γιατί ο θάνατος είναι το τέλος και δεν υπάρχει συνέχεια. Εμφανώς επικούρεια είναι όλα τα αναφερόμενα συστατικά του μέλους: η ηδονή της ζωής, η αταραξία, καθώς και το τελικό όριο της ζωής, ο θάνατος.


ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ,
ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ.
ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ,
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ.
Μετάφραση
Όσο ζεις λάμπε,
καθόλου μη λυπάσαι.
Για λίγο διαρκεί η ζωή,
ο χρόνος απαιτεί την πληρωμή του.


 

Μελοποίηση από Σπύρο Γιασαφάκη, Εύη Στεργίου (Daemonia Nymphe).




Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Μαρία Ευφροσύνη Σπαρτάλη Στίλμαν ( Marie Euphrosyne Spartali Stillman ), 1844 - 1927



Η Μαρία Ευφροσύνη Σπαρτάλη (Marie Euphrosyne Spartali, 10 Μαρτίου 1844 – 6 Μαρτίου 1927) και αργότερα Μαρία Ευφροσύνη Στίλμαν (Stillman), ήταν Βρετανίδα προραφαηλίτρια ζωγράφος ελληνικής καταγωγής, και η σημαντικότερη γυναίκα εκπρόσωπος του καλλιτεχνικού αυτού κινήματος. Η σταδιοδρομία της διήρκεσε 60 έτη, παρήγαγε πάνω από 100 έργα, και συμμετείχε τακτικά σε εκθέσεις ζωγραφικής στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
 Μαζί με τις επίσης καλλιτέχνιδες εξαδέλφες της, την Μαρία Κασσαβέτη και την Αγλαΐα Ιωνίδη, ήταν γνωστές συλλογικά ως οι Τρείς Χάριτες (Three Graces), από τις τρείς Χάριτες της ελληνικής μυθολογίας (Αγλαΐα, Ευφροσύνη και Θάλεια).

 Η θεματολογία των έργων της είναι χαρακτηριστική του καλλιτεχνικού κινήματος των Προραφαηλιτών, όπως γυναικείες μορφές, θέματα από τα έργα του Σαίξπηρ, Πετράρχη, Δάντη, και Βοκάκιου, καθώς και παραστάσεις της φύσης της Ιταλίας. Τα έργα της εκτέθηκαν σε πολλές γκαλερί του Λονδίνου, καθώς και σε διάφορες εκθέσεις στις ΗΠΑ. Περίπου έναν αιώνα αργότερα, διοργανώθηκε έκθεση του συλλογικού της έργου στις ΗΠΑ το 1982, και το 2015 στο μουσείο τέχνης του Ντέλαγουερ και η έκθεση του τελευταίου μεταφέρθηκε και στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον Μάρτιου έως τον Ιούνιο του 2016 στην περιοχή Κόμπτον του Σάρρεϊ.



                                                          Ο αγγελιοφόρος της αγάπης


                                                  Ένα στεφάνι από τριαντάφυλλα


                                                             Ομάδα προσκυνητών


                         Ο Μεσέρ Ανσάλντο δείχνοντας στην Μαντόνα Ντιονάρα τον μαγικό κήπο


                                           Ταΐζοντας περιστέρια στην αυλή της κουζίνας 


                                                        Μαντόνα Πιέτρα ντέλι Σκροβίνι


                                           H εορτή του Μαΐου στην οικία του Φόλκο Πορτινάρι 


πηγή : https://el.wikipedia.org

Τέχνη και Ποίησις

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

Αισιοδοξία

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.
Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση
μ' αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού
θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ' ουρανού,
και με τον ήλιο όπου θα τα διαπεράσει.

Ας υποθέσουμε πως είμαστε κει πέρα,
σε χώρες άγνωστες, της δύσης, του βορρά,
ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,
οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.
Για να μας δεχθεί κάποια λαίδη τρυφερά,
έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

Ας υποθέσουμε πως του καπέλου ο γύρος
άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν,
τα παντελόνια μας και, με του πτερνιστήρος
το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.
Πηγαίνουμε -- σημαίες στον άνεμο χτυπούν --
ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει
από εκατό δρόμους, στα όρια της σιγής,
κι ας τραγουδήσουμε, -- το τραγούδι να μοιάσει
νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής --
τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,
και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάσει.


Κώστας Καρυωτάκης, Τελευταία Ποιήματα




Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Μαρία Μαντουβάλου: «Έχουν σχέδιο να αλώσουν το Ελληνικό έθνος»

Στην εκπομπή Take the money & run προσκεκλημένη της Φωτεινής Μαστρογιάννη ήταν η πρ. αναπληρώτρια καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών κα Μαρία Μαντουβάλου.

 Σύμφωνα με την κα Μαντουβάλου αυτό που γίνεται στα Πανεπιστήμια είναι προδοσία γιατί δεν είναι μόνο η διαφθορά, δεν είναι μόνο η αναξιοκρατία, δεν είναι οι χρηματισμοί, η κατασπατάληση των πόρων, των δήθεν κονδυλίων ερευνών που δεν δίνει κανείς απόδειξη του τι έκανε αλλά είναι η προσπάθεια που γίνεται μέσω των κονδυλίων να αλλάξουμε την σύνθεση στη Θράκη προκειμένου οι Πομάκοι να γίνουν Τούρκοι και όχι μόνο.

Πολλοί Έλληνες και ξένοι έχουν καταγγείλει αυτά που συμβαίνουν. Ένα από τα βιβλία που έχουν καταγγείλει αυτή την κατάσταση είναι το «Αλιγάτορες των Πανεπιστημίων» . Ο καθηγητής που το έγραψε εξηγεί πως έγινε το ανοσιούργημα να μετατραπούν οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι, οι οποίοι έκαναν καταπληκτική δουλειά και ξαφνικά το 1984 τους έκαναν ανώτατη σχολή προκειμένου να γίνουν «καλύτεροι». Ποιοι καλύτεροι; Αυτοί που βγήκαν από τα τμήματα νηπιαγωγών-παιδαγωγών είναι αυτοί οι εθνομηδενιστές οι οποίοι φροντίζουν ακόμα και στα μεταπτυχιακά τμήματα να προωθούν ομοϊδεάτες τους, να παίρνουν τις θέσεις δηλαδή να εκμαυλίζουν φοιτητές μόνο και μόνο για να προωθήσουν τη δική τους ιδεολογία.

Πώς βγαίνουν οι Πρυτάνεις; Βγαίνουν με συναλλαγές με τους φοιτητές, με ανταλλάγματα. Το «Βήμα» το 2006 γράφει: «Ένταση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης». Ένας καθηγητής, ο μακαρίτης Στέλιος Αλεξανδρόπουλος κατήγγειλε ρουσφέτια στην επιλογή φοιτητών. Κάνανε διδάκτορες μέσα σε μία νύχτα όταν ο καθηγητής ήταν στην Κίνα. Επρόκειτο περί 50-60 ομοϊδεατών τους. Έχουν επανδρώσει και επιγυναικώσει τα πανεπιστήμια με ομοϊδεάτες τους που σημαίνει ότι υπάρχει άλωση των πανεπιστημίων.

Από τη μία πλευρά είναι οι ιδεολόγοι ομοϊδεάτες, από την άλλη είναι η περιβόητη οικογενειοκρατία.

Οι εθνομηδενιστές είναι φερέφωνα εντολοδόχων του εξωτερικού. Ξέρουμε ποια είναι αυτά τα κέντρα του εξωτερικού που επιχορηγούν τα μειονοτικά, τα ανθελληνικά, τα δήθεν SOS Ρατσισμός κτλ.Έχουν σχέδιο να αλώσουν το ελληνικό έθνος λέγοντας ότι το έθνος είναι μία κατασκευή που πρέπει να διαλυθεί εξού και τα μειονοτικά. Ο δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός από τη Μακεδονία καταγγέλλει διαρκώς τα αίσχη που υπάρχουν στα εκπαιδευτικά βιβλία από τα νηπιαγωγεία ακόμη.

Εάν κάποιοι πρέπει να τιμωρηθούν πρωτίστως είναι οι πανεπιστημιακοί και μάλιστα των ανθρωπιστικών σπουδών που κανονικά το μέλημά τους θα έπρεπε να είναι ανθρωπιστικό δηλαδή να διδάσκουν τον πατριωτισμό και την ορθοδοξία πράγματα για τα οποία δεν τολμά να μιλήσει κάποιος στα πανεπιστήμια.

Ποιοι όμως γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων; Υπάρχει ένα δίκτυο στο οποίο είναι προδιαγεγραμμένες οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν και μετά από είκοσι χρόνια όταν οι συγγενείς των καθηγητών θα είναι στην κατάλληλη ηλικία να γίνουν οι ίδιοι καθηγητές. Για παράδειγμα ο μπαμπάς που είναι πρόεδρος τμήματος έχει τον γιο έτοιμο και του δημιουργεί τη θέση με το γνωστικό αντικείμενο. Στο Πανεπιστήμιο δεν εφαρμόστηκε ποτέ απόφαση του ΣτΕ. Οι πρυτανικές αρχές τέτοιου τύπου φαινόμενα δεν τα καταγγέλουν όπως θα έπρεπε. Αυτά τα μαθαίνουμε από τις ενστάσεις που κάνουν φωτεινά μυαλά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα γιατί στον ήλιο μοίρα έχουν οι κουμπάρες, τα ανίψια και τα παιδιά.

Ένας διδάκτορας λέει: «στο ελληνικό πανεπιστήμιο το 5% των καθηγητών είναι επιστήμονες, το 40% είναι μετριότητες και το 55% είναι τελείως ανίκανοι και ανάξιοι για καθηγητές πανεπιστημίου, είναι φθαρτικοί για την εκπαίδευση». Στο ελληνικό πανεπιστήμιο πρυτανεύει ο νόμος της αφρικανικής σαβάνας.

Τι κάνουν οι καθηγητές πανεπιστημίου όταν μεταπηδούν στην πολιτική; Κρατάνε την έδρα τους στο πανεπιστήμιο για 10-20 χρόνια. Ένας ευφυής άνθρωπος δεν μπορεί να μπει εκεί μέσα. Ο νόμος λέει ότι μπορούν να κρατούν την έδρα χωρίς πληρωμή για όσο διάστημα είναι βουλευτές κτλ. και μετά να γυρίσουν. Σε ποιο κράτος δικαίου ισχύει αυτό; Ούτε η χούντα δεν έκανε κάτι τέτοιο.

Πώς είναι δυνατόν να προχωρήσει η Ελλάδα με τέτοια λεγόμενη, κατ’ευφημισμός, πνευματική ηγεσία;

Οι φοιτητές ενός κομματικού σιναφιού πάνε και ψηφίζουν τον πρόεδρο τμήματος κλπ γίνονται δηλαδή δούλοι, εκτελούν εντολές για ορισμένα ανταλλάγματα. Με το ΠΑΣΟΚ έγιναν όργια στα πανεπιστήμια, πήραν όλοι θέσεις, οι λεγόμενοι συνδικαλιστές έγιναν καθηγητές, πήραν κονδύλια, δημιούργησαν ινστιτούτα ερευνών μέσα στα πανεπιστήμια λες και τα πανεπιστήμια δεν ήταν για έρευνα αλλά για κάτι άλλο.

Τελευταία έχουμε τους «προοδευτικούς», αυτούς που τα τελευταία χρόνια φρόντισαν να εξαλείψουν τα πάντα. Αυτοί που πήραν την εξουσία έχουν στο υπόβαθρό τους το στήριγμα από τους πανεπιστημιακούς.

Η άλωση ενός κράτους προϋποθέτει τη λειτουργία κάποιων ως Πέμπτη φάλαγγα, κάποιων που δεν είναι Έλληνες αλλά ελληνόφωνοι. Οι πραγματικοί Έλληνες διακρίνονται.

Το απόστημα όμως έχει σπάσει. Τα παιδιά έχουν καταπληκτική νοημοσύνη, δεν πατά κανείς στο μάθημά τους. Αυτούς όμως δεν τους νοιάζει γιατί έχουν επιλέξει ποιους θα κάνουν μεταπτυχιακούς και ποιους θα κάνουν καθηγητές. Έχουν δημιουργήσει στρατιές φοιτητών αυτής της ιδεολογίας αλλά το παρήγορο είναι ότι έχουν βγει πολλοί φοιτητές που είναι και πολλοί οι οποίοι κάνουν θαύματα με τις ενέργειές τους.

Οι εθνομηδενιστές έχουν διαφθείρει ακόμα και τους γονείς παρόλα αυτά όμως οι άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν πολύ καλά και οι σύλλογοι γονέων κάνουν θαυμάσιες παρεμβάσεις, αποτελούν εμπόδιο και κάθε μέρα γίνονται και περισσότεροι. Η ελπίδα υπάρχει.

Τα ελληνόπουλα δεν φταίνε, δεν τους αξίζει τέτοια τύχη.

Το απόστημα θα σπάσει πλήρως όταν ο ελληνικός λαός αλλάξει όλο αυτό το βρωμερό σύστημα και πρυτανεύσει στη νομοθεσία, η νομοθεσία του Χριστού δηλαδή θα υπάρξει μία νομοθεσία που να εξασφαλίζει τη δικαιοσύνη, την αγάπη και την αλληλεγγύη. Να τελειώσει αυτό το σύστημα επιτέλους, να βγουν ικανοί άνθρωποι.

Ο ελληνικός λαός μπορεί να απαλλαχθεί από αυτό το σύστημα και τους δανειστές εκμεταλλευόμενος τον πλούτο του και ελέγξει τι χρωστά. Οι νέοι, από την άλλη, πρέπει με νύχια και με δόντια να μείνουν στην Ελλάδα γιατί τα ελληνικά μυαλά είναι ολοφώτεινα και η Ελλάδα τους χρειάζεται.



Φωτεινή Μαστρογιάννη
Οικονομολόγος - Καθηγήτρια ΜΒΑ



πηγή : http://www.mcnews.gr/

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Salvation

Through one mere observation
Through the faintest of ideas
There comes a salvation.

The end of all things is recalled.
Like a reminiscence of lives passing by.
Like a diamond made world.

Do not hear my cry.
Do nor hear my envy.
Do not let me live by
this state unended.

I will disappear
as the sand in the air
as the glow in the sun
as a sigh in despair. 

E.




Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Θρήνος για το δράμα του Θεανθρώπου. Pietà.

Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.
Η ζωή, πώς θνήσκεις;
πώς και τάφω οικείς;
του θανάτου το βασίλειον λύεις δε,
και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.


 Workshop of Niccolò di Buonaccorso


 Nikolaos Tzafouris


 Ο ωραίος κάλλει
παρά πάντας βροτούς
ως ανείδεος νεκρός καταφαίνεται,
ο την φύσιν ωραΐσας του παντός.


 Gustave Moreau


 El Greco


Ιησού, γλυκύ μοι
και σωτήριον φως,
τάφω πως εν σκοτεινώ κατακέκρυψαι;
ω αφάτου και αρρήτου ανοχής!
Απορεί και φύσις
νοερά και πληθύς
η ασώματος, Χριστέ, το μυστήριον
της αφράστου και αρρήτου σου ταφής.


 Quentin Matsys


 Ως φωτός λυχνία
νυν η σαρξ του Θεού
υπό γην ως υπό μόδιον κρύπτεται
και διώκει τον εν άδη σκοτασμόν.


 Master of the Codex of Saint George


 Carlo Crivelli


Της ζωής την πέτραν
εν κοιλίαν λαβών,
άδης ο παμφάγος εξήμεσεν,
εξ αιώνος ους κατέπιε νεκρούς.
Εν καινώ μνημείω
κατετέθης, Χριστέ,
και την φύσιν των βροτών ανεκαίνισας,
αναστάς θεοπρεπώς εκ των νεκρών.


 Annibale Carracci


 Albrecht Durer


 Anthony van Dyck


Υπό γην εκρύβης,
ώσπερ ήλιος, νυν
και νυκτί τη του θανάτου κεκάλυψαι·
αλλ’ ανάτειλον φαιδρότερον, Σωτήρ.
Ως ηλίου δίσκον
η σελήνη, Σωτήρ
αποκρύπτει, και σε τάφος νυν έκρυψεν,
εκλιπόντα τω θανάτω σαρκικώς.
Η ζωή θανάτου
γευσαμένη, Χριστός
εκ θανάτου τους βροτούς ηλευθέρωσε
και τοις πάσι νυν δωρείται την ζωήν.


 Caravaggio


 William-Adolphe Bouguereau


 Master of the Orcagnesque


Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην,
τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτείναντα
και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.
Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον πάντων κτίστην
τοις σοις γαρ παθήμασιν, έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.


 Fra Angelico


Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Οι Άγγελοι στην Τέχνη.

Η οικουμένη τέσσαρας έχει μεγάλας πύλας,
        τας τέσσαρες φυλάττουν άγγελοι.
Η μία είναι ο Βορράς· ο Νότος αντικρύ της·
        κ’ αι άλλαι Δύσις και Aνατολή.

Η πύλη της Aνατολής είν’ εκ λαμπρού μαργάρου·
        και προ αυτής άγγελος φαεινός
στέμμ’ αδαμάντινον φορεί και ζώνην αδαμάντων
        κ’ επί εδάφους ίστατ’ αχατών.

Εξ αμεθύστου πορφυρού του Νότου είν’ η πύλη.
        Ο άγγελός της ο φρουρός κρατεί
σκήπτρον εις χείρας μαγικόν εκ σκοτεινού σαπφείρου.
        Νεφέλη εκ καλάιδος πυκνή
κρύπτει τους πόδας του.
       Επί μιας όχθης σκεπασμένης
        με κόκκινα κογχύλια λεπτά
ο άγγελος της Δύσεως ίσταται και φυλάττει
        πύλην εκ κοραλλίου τιμαλφούς.
Στέφανον ρόδων τεχνητών φορεί, κάθε δε ρόδον
        συνίστατ’ εκ λυχνίτου καθαρού.

Είναι η πύλη του Βορρά από χρυσόν κτισμένη,
        και θρόνον έχει προς την είσοδον

 Κωνσταντίνος Καβάφης.
 Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923




Melozzo da Forli




 Ghirlandaio



Με χιτώνα λευκό, ως η φαντασία μου πλάθει, με φτερά που απλώνονται στην οικουμένη όλη, πλάσματα μεσάζοντες για να μεταφέρουν στα ουράνια δώματα τις δονήσεις της ανθρώπινης ψυχής.





Fra Angelico


Francesco Pesellino


Όταν ταξίδεψα στον Ουρανό
                                                   ποτέ μου δεν συνάντησα τον αστροναύτη
                                                              συνάντησα όμως το Θεό
                                                        με τους χρωματιστούς αγγέλους.

 Μίλτος Σαχτούρης , Το σκεύος


 Masolino


 Hans Memling


 Benedetto Bonfigli

 Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς
                                                  Πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι
                                                  Χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι
                                                   Κι είναι ανάγκη να μείνω απ’ τους απέξω.

Ελύτης,  Villa Natacha, Ετεροθαλή


 Masolino da Panicale


 Luca Signorelli


 Sano di Pietro

Και μία Ανάσα έδωσε Ζωή. Ζωή που συντροφεύει όλη την πλάση. Αόρατη και ορατή.


Sir Edward Burne Jones


Gaudenzio Ferrari

Και με πίστη βαθιά πίστεψα, πως από τον πατέρα μου Θάνατο – Ουρανό αρχίζει
                                                                            η Ζωή.
                                               Και πως τελειώνοντας, τότε μόνο θ’ αρχίσω.
                                               Γι’ αυτό ο πατέρας μου, το πέρασμα με τους
                                εφτά αγγέλους της μέρας και τους εφτά αγγέλους της νύχτας μου έδειξε.
                                               Πώς από την ερημιά του πλήθους να βγαίνω
                           Και στον ουρανό ξανά κάνοντας κίνηση κυκλικά ανοδικά πάντα να μπαίνω.

Κατερίνα Γώγου, Εγώ η Κατερίνα, απόσπασμα


 9th century, mosaic, Hagia Sophia


......

Δεν είναι που δεν έχεις τι να πείς

μάλλον κάποιο μυστικό άνθος άρχισε να ωριμάζει στη σιωπή σου...